Pożegnanie pani prof. Ewy Łoś-Jankowskiej

Z głębokim żalem i smutkiem przekazujemy wiadomość o śmierci wieloletniej wicedyrektor szkoły i nauczycielki języka polskiego pani prof. Ewy Łoś-Jankowskiej. W naszej szkole pracowała w latach 1975–1990, w latach 1975-1989 była zastępcą dyrektora ds. kształcenia ogólnego i spraw pedagogicznych. Absolwenci i współpracownicy zapamiętali ją jako niezwykle sympatyczną osobę cieszącą się zasłużonym szacunkiem i respektem wśród uczniów. Wraz z niedawno zmarłym panem dyrektorem Nogańskim stanowili charakterystyczny, uzupełniający się kompetencjami duet, który zapadł w pamięci uczniów i nauczycieli naszego technikum z II połowy lat 70 i lat 80 XX wieku.

„Pani dyrektor Jankowska przewodniczyła komisjom, przed którymi zdawałem ustne egzaminy maturalne z języka polskiego i geografii” – wspomina pan wicedyrektor Dariusz Adamczewski: „Szczególnie na języku polskim czułem respekt i miałem trochę tremy, ale niezwykle przyjazny ton głosu Pani Dyrektor i uśmiech na jej twarzy szybko te obawy rozwiały. Miałem niezwykłe szczęście, bo wylosowałem pytanie dotyczące twórczości Jana Kasprowicza, a poprzedniego wieczoru, przygotowując się do egzaminu, właśnie to był ostatni rozdział z podręcznika, który przeczytałem. Pamiętam radość w oczach Pani Dyrektor, kiedy recytowałem kolejne wersy wiersza „Krzak dzikiej róży” i jej słowa skierowane do pań polonistek - Czy jest jeszcze sens pytać Darka o coś? Niestety, Pani Dyrektor jest już ostatnią osobą z tamtej komisji, którą przychodzi nam pożegnać. Kilka lat temu ostatni dzwonek zabrzmiał dla pań profesorek Wandy Pelińskiej i Heleny Basłyk. ”

Pani Dyrektor Łoś-Jankowska bez wątpienia zapisała się w historii naszej placówki. Dzięki jej pracy szkoła cieszyła się zasłużenie wysokim szacunkiem, a poziom wiedzy jej absolwentów pozwalał bez kompleksów startować w dorosłe życie.